Benim için 2016 nasıl geçti?

Her sene böyle bir yazı hazırlıyorum, bu sene de yılımı değerlendirmek için bu yazıyı yazıyorum ????

Bu yıl içerisinde çok büyük 2 olay yaşadım.
1- Darkod ofisini kapattım.
2- Türkiye’den Malta‘ya taşındım.

Evet, Malta’ya geldiğim için ofisimizi kapatmak zorunda kaldım, arkamda bir çok sevdiğimi bırakarak Malta’ya yerleştim. Burada bir hayat kurmaya, düzen oluşturmaya çalıştım. Elbette fırsatım oldukça gidip ailemi ve sevdiklerimi ziyaret ediyorum ancak artık burada bir düzen kurup yaşamaya çalışıyorum.

Bu aldığım kararın Türkiye’de olan olaylarla çok bir alakası yok, Türkiye son günlerini bile yaşayacak olsa vatanımı terk etmem. Bu aldığım kararlar tamaman kendimle alakalı, yani geçen yıldan kendime verdiğim sözler vardı. Yeni bir dil öğrenmek, gelirimi artırmak gibi. Sonuçta nerede doğduğun değil nerede doyduğun önemli demişler.

Burada ki şartlar ve bana katacakları daha iyi olduğunu düşündüğüm için ciddi bir karar vererek Malta’ya taşındım.

Geçen yıllarda aldığım şeyleri de söylüyordum, ancak daha sonra biraz düşününce bunun görgüsüzlük olarak algılanabileceğini fark ettim. Bu yüzden kayda değer bir şey almadığım sürece şunu bunu aldım demeyeceğim. Belki aldıklarımın ne üzerine olduğundan bahsederim ????

Ancak bu yıl kayda değer aldığım bir şey var. Oda arabam! Evet, o kadar güzel bir duygu ki ???? Sonunda kendime ait güzel bir şeyim var. Bu yıl kendime güzel bir araba aldım, gerçi aldıktan 1 ay sonra babama bırakıp Malta’ya yerleştim ama olsun sonuçta aldım ????

Babam içinde çok güzel bir haber oldu, onu öyle duygulu gördüm gururlu gördüm ya, bu saatten sonra ölsem de gam yemem. Bir şeyleri başardım!

Onun dışında bu yıl sürekli youtuber olmak istedim, hep bunun üzerine ürünler aldım. Kameralar, teknik ekipmanlar, ışıklar vs. Ama bir türlü youtuber olamadım, çünkü öyle kamerayı açıp sadece kendimi ve günlük rutinlerimi çekmek bana mantıklı gelmedi. Ben kimim aq? Öyle düşününce bir çok kez çektiklerimi koymaktan vazgeçtim ???? Ama bir gün doğru konsepti bulup youtuber olacağım, şimdilik eğitim videolarıyla devam!!

Bu yıl beni üzen tek şey aslında hazırladığım eğitim videoları. Koca bir yılda sadece 9 tane eğitim videosu hazırlamışım, şaka mı lan bu? Şaka değil, gerçek ???? Ama bunun sebepleri belli, yine de bahaneler ardına saklanmak istemiyorum o yüzden yeni yılda hedeflerimi çok daha büyük tutacağım.

Bu yıl içinde en çok hissettiğim duygu ise özlem oldu, sevdiğim insanların yanımda olmasına, yanımda olmasa bile en fazla yarım saatte gidip yanlarında olabileceğimi bilmeye alışmıştım. Şimdi böyle uzun zaman sonra görmek bir garip oluyor, ama sanırım bununla baş edebilirim. Sonuçta bunu tek yapan ben değilim değil mi?

Bu yıl Jonathan’ı göstermiştim sizlere, burada aldığım papağanım. Ne yazık ki gözlerimde ki rahatsızlıktan dolayı vermek zorunda kaldım, artık benimle değil. Asla bir hayvanın günahına bu şekilde girmek istemem, ancak sağlık devreye girdiği için böyle bir karar aldım. Yoksa benim yanımda olan, ölene kadar benimle kalır. Bunun en büyük örneği 4 senedir yanımda olan Sultan ve Süleyman kuşlarım gibi.

Bu yılın garip olanı ise 3 telefon kaybetmem oldu. Yani yat durunda cebimde telefonla atlamak, 2. aldığımı düşürüp parçalamak, 3. aldığımı 7 çıkacak diye satıp 7’yi alamamak gibi ???? Çokta uğraşmamak lazım, şu an 7 var ama bilin bakalım o nerede? Apple teknik servisinde, oda düştü ve kırıldı. Allah’ım çekilecek günahım mı var nedir?

Bu yılın en güzel gelişmesi ise Malta’ya taşındıktan sonra edindiğim farklı ülkelerden, farklı kültürleri olan arkadaşlarım. Gianfranco örneğin, italyan sosyal medya uzmanı. Mindaugas örneğin, litvanyalı ve front-end developer. Rachel örneğin, malta’lı ve marketing’ci. Helen mesela, ingiliz ve customer support. Ve daha niceleri, arap nargileciden tutunda, italyan dövmecisine kadar bir çok tanıdığım farklı insan var ve bu beni çok mutlu ediyor. Çünkü onlarla oturup konuşmak bile, aslında dünyada milyarlarca farklı fikrin olduğunu ortaya çıkarıyor.

Ön yargılı mı yaklaşıyorum yoksa benim çevrem mi bu şekildeydi bilmiyorum, ancak eskişehir’de sıradan insanlarla bile konuştuğunuzda duyduğunuz tek şey çoğunlukla geçim zorluğu, devlet düşmanlığı ve aşk acıları oluyor. Ancak burada bunun aksine herkesin çok farklı fikirleri var, öğrendiğim en önemli şey ise, bu adamlar kendilerini çok önemsiyorlar. Bu kadar yıl yaşadım, kendimi hiç önemsediğimi hatırlamam. Ama belki de önemsemek gerekir, önce kendimizi iyi hissetmek için bir şeyler yapmamız gerekir. Geçim derdine düşmeden cebinde paran azsa bile eğlenmesini bilmek gerekir.

“Mutluluğun parayla orantılı olmadığını anlamak için hala çok geç değil..”

Ayrıca bu yıl geçen yıl ki hedeflerimden 2’sini gerçekleştirdim. Geçen yıl yeni bir dil demiştim, ingilizce’yi öğrenmeye başladım ve ana dili ingilizce olan bir ülkede yaşıyorum. Bir diğeride 2015 kazancımı artırmaktı, geçen yıl 200+ bin üzeri kazanmıştım bu yıl bunu 400+ bin üzerine çıkardım. Ama önemli olan ne kadar kazandığın değil, kazandığınla neler yaptığındır. Bu yıl öyle zamanlar oldu ki birkaç tl’yi arar olduğum zamanlar yaşadım. Ama sonuç olarak buradayız, ve ölmedik ????

Yeni yıldan beklentim, ingilizcemi daha iyi geliştirmek. Bu yıl kazandığımdan çok daha fazlasını kazanmak. En az 70 eğitim videosu hazırlamak. En az 3 geçerli proje hazırlamak. Ve artı kendim için bir şeyler yapmaya başlamak.

Gelenekleri yerine getirip yeni yıl şarkımı şuraya bırakıyorum;

Ayrıca bkz:
Benim için 2015 nasıl geçti?
Benim için 2014 nasıl geçti?
Benim için 2013 nasıl geçti?
Benim için 2012 nasıl geçti?

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir